10 października obchodzony jest Dzień Drzewa. W tym roku wypada on w niedzielę, więc „Słoneczka” i „Promyczki” obchodziły go w przedszkolu wcześniej. Tym bardziej, że pogoda była piękna i należało korzystać z uroków pani jesieni. Od rana w obu grupach trwały przygotowania do wyjścia w plener. Dzieci wykonywały listki, odciskając swoje dłonie, które posłużyły do dalszych działań z elementami arteterapii. Celem wspólnych obchodów było stworzenie przez przedszkolaki prac o antagonistycznym wyrazie artystycznym. Punktem wyjścia w obu grupach było obejrzenie przykładowych rzeź współczesnych, zainspirowanie się nimi i dobór własnych materiałów do wykonania pracy w plenerze. W zielonym zakątku „Słoneczka” i „Promyczki” rozprawiały o znaczeniu drzew w życiu człowieka. Podawały przykłady zachowań ludzi, które krzywdzą drzewa, mówiły także o sposobach dbałości o nie. Wysłuchały wiersza i każdy mógł osobiście podziękować drzewu za bogactwo, jakim obdarza człowieka. Dzieci czerpały radość z kontaktu z fakturą drzew, wsłuchiwały się we własne serduszko i dotykając pnia tworzyły więź z naturą. Wsłuchiwały się w mowę drzew i nawet usłyszały zaskakujące rzeczy. Niektóre drzewa wybaczały przedszkolakom, że czasem pod nimi śmieciły, ale prosiły by więcej tego nie robić. Inne na dziecięce : „dziękuję” odpowiadały „proszę”. Wiele radości, rozmów i dodatkowych refleksji pojawiało się podczas plenerowego aktu twórczego. Była praca w dwóch grupach, ale „Słoneczka” i „Promyczki” uczyły się od siebie, czerpały z wzajemnych pomysłów i integrowały. Obie prace zostały przyniesione do przedszkola, gdzie nastąpiło podsumowanie efektów i kształconych podczas zajęć postaw wobec świata przyrody. Dzieci wyciągały dalsze wnioski i formułowały poglądy. Opowiadały się za osobistym stosunkiem do drzew i wszyscy zgodnie zapragnęli być strażnikami ich szczęścia, wyrażając to w sposób symboliczny. Przyklejały swoją rączkę na szczęśliwym i kolorowym drzewie. Oczywiście nie zabrakło pamiątkowych zdjęć na tle dekoracji w sali. Dzieła sztuki „Słoneczek i „Promyczków zostały wyeksponowane na holu szkolnym, by jak w przypadku prawdziwych artystów, nieść przekaż wielu odbiorcom. To było fantastyczne działanie dające dzieciom radość z wzajemnych relacji oraz inaugurujące całoroczną współpracę oraz realizację Międzynarodowego Projektu Edukacyjnego „ Z kulturą mi do twarzy”.
Dzięki różnorodności metod i form pracy wykorzystywanych w grupie, "Promyczkom udało się we wrześniu zrealizować dużo założeń projektu "Z darami natury świat nie jest ponury", do którego dołączyły razem z innymi grupami przedszkolnymi. Odbyły się matematyczne wykopki, czyli rozwiązywanie i układanie zadań z treścią. Przedszkolaki miały okazję dowiedzieć się, czym owa jesienna praca rolnicza jest. Pisały na naturalnych materiałach, utrwalając literki oraz układały je z przyrodniczych elementów. Tworzyły kompozycje z kolorowych nakrętek. Założyły piękny kącik w sali i zorganizowały wystawy przyrodnicze w holu. Co jednak najważniejsze czerpały radość z kontaktu z naturą, kształtowały szacunek do przyrody i rozwijały pomysłowość na jej wykorzystywanie w zabawach.
W tym tygodniu „Promyczki” ponownie wyruszyły w plener by uczyć się aktywnie i czerpać radość z pięknej pogody. Głównym celem grupy było poszukanie w centrum ogrodniczym jesiennych kwiatów zaczynających swą nazwę na „A”, o których dzieci mówiły w sali. Spacer był pełen wrażeń, bo ciepłe barwy i promienie słońca wprowadzały wszystkich w zachwyt Już od wejścia każdy musiał opanować sztukę przejścia przez bramkę. Obsługa sklepu bardzo miło obserwowała przedszkolaki i uśmiechała. „Promyczki” poszukiwały astrów, anemonów i poznawały pozostałe nazwy roślin. Uradowały się na widok rośliny o nazwie Alicja i od razu dodały, że jest pewnie z krainy czarów. Jakby radosnej sytuacji było mało, niedaleko odnalazły także zaczynającego się na „R” - Roberta. W piękny sposób zapytały panią z obsługi sklepu o możliwość zakupu roślinek z tabliczkami i uzyskały zgodę. Kiedy grupa udała się do kasy, okazało się, iż otrzymała rośliny w prezencie. Oj jak było radośnie..., a pani która przekazała dzieciom tę fantastyczną wiadomość, udzieliła także wskazówek, jak dbać o tę przyrodniczą parkę. „Promyczki” wróciły do przedszkola z uśmiechem na twarzy i ustawiły rośliny na honorowym miejscu w kąciku przyrodniczym.
To był kolejny radosny dzień. "Promyczków". Każdy wchodzący do sali od razu witany był przez panią wiewiórkę i opowiadał, za kogo się przebrał, a następnie dołączał do wesołych zabaw. Były dziś rozmowy o bezinteresownej pomocy i opiece nad zwierzętami. Dzięki dużemu zaangażowaniu rodziców „Promyczki” przyniosły w ciągu tygodnia fantastyczne dary, które wspólnie obejrzały i przeniosły do miejsca szkolnej zbiórki. Tam także zaznajomił się z działalnością państwa Gucwińskich i dowiedziały, że są to Kawalerowie Orderu Uśmiechu. Sala wypełniała się śmiechem, kiedy odbywało się wspólne tworzenie rymów do nazw zwierząt, jakie dziś odwiedziły nasze przedszkole. Ile radości dają dzieciom zwierzątka można przekonać się na wiele sposobów. W ramach dzisiejszych obchodów „Promyczki” doświadczyły też tego uczucia, tworząc postacie z naturalnych materiałów. Nie marnujemy żywności, więc po ekspozycji wykorzystywane warzywa wzbogacą kompostownik.
„Jesień nie musi być smutna” , to właśnie pokazują „Promyczki” . W poniedziałek rozpoczęły swoje radosne muzykowanie na nowych instrumentach, które grupa otrzymała w prezencie, dzięki wsparciu jednego z okolicznych zakładów stolarskich. Zaczęło się nieśmiało w poniedziałek, ale we wtorek podczas zajęć wszyscy mieli okazję doświadczyć fantastycznych wrażeń. „Promyczki” grały w grupie, ale także w małych zespołach. Inspiracja metodą Batii Straus oraz materiałem projektowym „#20 minut dla Matematyki” sprawiła, że wygrywany z klawesami Czardasz zaprosił jesień do radosnego tańca.
"Promyczki" bardzo często uczą się w oparciu o nowatorską koncepcję pracy z dziećmi, która jakiś czas temu została stworzona w ich grupie przez panią. W piątek kształtowały różnorodne kompetencje zachwycone grą słonecznego światła oraz supełkiem na lnianym sznurku. Pierwsza usłyszane: „O jaa… cię…” proszę pani, ale ładny cień z obrazkiem i się zaczęło. To natura przyszła do "Promyczków" i nie można było jej nie wykorzystać. „Promyczki” poruszały się po całej sali szukając coraz to nowych przedmiotów przepuszczających światło. Ustawiały je, a za chwilę zastanawiały dlaczego już tylko w połowie przedmioty są w słońcu. Wędrowały po sali i łapały ciepłe promienie. Wnioskowały, rozwijały myślenie przyczynowo - skutkowe. Dostrzegały różnicę w długości cienia i doszły do słusznego wniosku, dlaczego tak jest. Utrwaliły pojęcia : najwyższy – najniższy, krótki – krótszy – najkrótszy, doskonaliły przeliczanie itd. Zachwycone supełkiem na lnianym sznurku podczas robienia dzwonka, tworzyły supełkowe stworki. Mało tego - dostrzegły, że im więcej supełków tym, sznurek jest krótszy. No to nie można nie było nie sprawdzić z użyciem miary, o ile się skraca, kiedy wiążemy na nim supły. Utworzyły grupki i wołały się wzajemnie, by dzielić się zachwytami słonecznymi refleksami i odkryciami. Na powietrzu dzieci obserwowały przyrodę, słuchały gry jesiennego wiatru na swoim dzwonku i nadal szukały efektów słonecznego światła. Zabrały przedszkolne zachwyty do domu, o czym mówili rodzice, i dobudowywały swoją wiedzę o otaczającym świecie.
