Socjoterapeuta – mgr Małgorzata Kolankowska
Socjoterapia - to metoda korygowania zaburzeń zachowania, niektórych zaburzeń emocjonalnych oraz trudności w nawiązywaniu kontaktów społecznych. Jest formą pomocy psychologicznej dla dzieci i młodzieży. Przeznaczona jest główne dla dzieci:
- nadpobudliwych,
- z problemami w nauce,
- zahamowanych i nieśmiałych, z trudnościami emocjonalnymi
- agresywnych,
- z trudnościami w kontaktach z rówieśnikami.
Socjoterapii przyświecają też cele edukacyjne i rozwojowe. Wspomaganie rozwoju poprzez cele rozwojowe polega na dopasowaniu form pracy do wieku i okresu rozwojowego dzieci. W wieku wczesnoszkolnym najważniejszą jest potrzeba aktywności ruchowej, zabawy, potrzeba zdobywania wiedzy poprzez twórczość, a przede wszystkim wsparcia ze strony dorosłych i potrzeba przebywania w gronie rówieśników. Cele edukacyjne natomiast polegają na poznawaniu przez grupę różnych zagadnień, które pomagają sprawniej funkcjonować społecznie i rozwiązywać problemy. Takimi celami mogą być uczenie się rozpoznawania emocji, zdobycie nowych umiejętności, takich jak techniki pracy umysłowej, rozwiązywanie konfliktów. Cele edukacyjne dostarczają dzieciom wiedzy o sobie i innych ludziach oraz pomagają zrozumieć mechanizmy społeczne.
Jednak istotą zajęć socjoterapeutycznych jest realizacja celów terapeutycznych. Zajęcia socjoterapeutyczne mają dostarczać takich sytuacji społecznych, które mają charakter doświadczeń korekcyjnych. Podczas zajęć należy również umożliwić odreagowanie napięć i negatywnych emocji oraz pomóc w uczeniu się nowych umiejętności psychologicznych. Chodzi o to, aby zajęcia były okazją do poznania nowych sposobów, zachowań i nabycia umiejętności interpersonalnych.
W pracy socjoterapeutycznej wykorzystuje się różne metody pracy. Najpopularniejsze z nich są:
- praca w kręgu i rundka,
- „burza mózgów”,
- prace plastyczne,
- psychodrama, inscenizacja i odgrywanie scenek,
- gry, gry ruchowe, gry psychologiczne,
- zabawa – jako podstawowa forma pracy socjoterapeutycznej.