W ubiegłym tygodniu Iskierki korzystały z białej aury na najrozmaitsze sposoby. Również łapiąc chwile jak impresjoniści i utrwalać je pędzlem. Zaczęło się od akcesoriów niezbędnych artyście malarzowi. Wyglądania za okno i rozprawiania o cechach zimowego pejzażu, starając się zapamiętać ten typ obrazu. Nadia zaprezentowała dzieciom próbę malowania na sztaludze. Bardzo podobało się Iskierkom słowo "peleryna" i założyły takie z pachnących worków. Dzieci wyszły na krótki spacer, by poczuć inspirację otaczającym światem i zachwycić się wybranym, zimowym pejzażem. Zamontowały z panią swoje "płótna" i malowały z iście artystycznym polotem to, co poruszyło ich malarskie widzenie. Przed wyjściem każdy starał się samodzielnie założyć wierzchnie ubrania (poza obuwiem). Robiliśmy to w sali, by było wygodniej i bez pośpiechu. To także bardzo ważne umiejętności przedszkolaków. W ten sposób Iskierki zatrzymały trochę zimy w swojej sali i zorganizowały wystawę poplenerową.
“Zimowe pranie Iskierek – śnieżnobiałe skarpetki”
Test białej skarpetki pokazał Iskierkom, że śnieg mimo swego białego koloru, czysty nie jest. Pojawiło się nowe słowo "śnieżnobiałe" i w działaniu dzieci starały się osiągnąć taki kolor. Ogromnie dużo samodzielności i trudu to wymagało. Każdy sam zanosił swoją miskę z wodą z łazienki na stanowisko. Było robienie piany w misce i przy okazji ćwiczenie oddechu poprzez jej rozdmuchiwanie. Małe rączki trudziły się bardzo podczas szorowania, ugniatania i wyciskania pranych skarpet. Wszyscy wywiązali się fantastycznie z tego zadania. Oczywiście pani zadbała, by środek piorący był bezpieczny dla małych rączek, ale jednocześnie pachniał i robił pianę.
Test białej skarpetki – śnieżne zabawy badawcze Iskierek
To były smakowite działania, bo wyjęte przez panią z szafy czapeczki przypominały Iskierkom wafelki do lodów. Grupa połączyła zatem badanie czystości śniegu z kształtowaniem pojęcia kuli. Każdy założył na rękawice białą skarpetkę i robił swoje lody. Iskierki opowiadały o swoim ulubionym smaku, lepiły swoje kule i wkładały do "wafelka" , była nawet posypka z piasku. Niektóre lody zabrane zostały do sali, by obserwować, co się będzie działo. Iskierki nauczyły się, że zamiana śniegu w wodę, to topnienie. Wszystkie skarpetki schowane zostały do woreczków i także poddane dalszym obserwacjom i wnioskom.
Sanki Iskierek i łapanie zimowej aury
Iskierki łapią aurę zimową, jak tylko się da! Rozmawiały o zimowych aktywnościach i zimowych sportach. Składały w parach obrazki z części, ale odkrywały też, że zjeżdżanie z górki, nie wymaga wcale gotowego sprzętu. To odkrywanie było głównym celem tego dnia. Zabrały ze sobą na przyszkolną górkę plastikową pokrywę, worek wypełniony pianką i reklamówkę wypełnioną folią. Testowy zjazd, by sprawdzić bezpieczeństwo należał oczywiście do pani. Wsparł panią i dodał odwagi odwagi Nikodem. Troszkę mało wyślizgana była górka, ale Iskierki zaradzą temu na pewno, jeśli aura dopisze. Dzieci sprawdziły też wspólnie, czy piasek rzeczywiście spełnia zimą swoje antypoślizgowe funkcje.
“Jedziemy na akcję” – zawodowy plan daltoński Iskierek
Pierwsze zajęcia dotyczące straży pożarnej zrodziły olbrzymią chęć zbudowania dużego pojazdu, którym można wyruszyć na akcję. Oczywiście pracowaliśmy wspólnie - tym razem w zespołach. Kształtowaliśmy współpracę, ale i odpowiedzialności za wspólny cel. Temu wychowawczemu aspektowi służyło również konstruowanie drabiny z klocków i łączenie jej w całość. Niezwykle dużo kompetencji matematycznych było także w tym budowaniu. Pani Iskierek wie, że największa radość uczenia się to taka, kiedy coś dzieci zachwyca. Daje to zainteresowanie tematem, a także dobudowywanie kompetencji w zgodny z potrzebami dzieci sposób. Iskierki ogromnie cieszyły się z ukończenia swojego pojazdu i każdy chciał mieć w nim zdjęcie. Nasz wóz stoi cały czas w sali i stał się miejscem niezwykłych zabaw i naturalnego rozwoju różnorodnych umiejętności. Iskierki nie tylko wdrażały plan daltoński w czasie realizacji projektu, ale też doświadczyły jak kształtowane dzięki tej koncepcji kompetencje potrzebne są w zawodzie strażaka.
“Sprawni jak strażacy” – trening Iskierek w sali gimnastycznej
Podczas rozmowy o zawodzie strażaka Iskierki ustaliły, jakie wyjątkowe umiejętności musi on posiadać. Jednogłośnie przystały na to, że sprawność fizyczna jest niezbędną kompetencją. Zatem i treningi być muszą. Stworzyliśmy listę ćwiczeń, jakie pozwalają tę formę utrzymać. Wykorzystaliśmy dostępność sali gimnastycznej z tytułu ferii i zrobiliśmy sobie test sprawnościowy. Było wspinanie po "drabinie", bieg w kole, przysiady, a zamiast zaproponowanych pompek - przeciąganie na ławeczce. Wszyscy fantastycznie poradzili sobie z tym niełatwym zadaniem.
W sali zaś było trenowanie szybkiego zwijania i rozwijania węży strażacki - plastikowych wężyków. Tak bardzo spodobał nam się Iskierkom ten pomysł, że "hydranty" wykorzystywane były też w zabawach swobodnych.
“Rysio Strażak” – innowacja “Moc dziecięcych zachwytów” i partycypacja Iskierek
Pod koniec stycznia, po długiej nieobecności, wrócił do Iskierek Rysio. W podążaniu za dziecięcymi zachwytami, ale też dla wsparcia w ponownej adaptacji Rysia, grupa zajmowała się tym, co niezwykle zachwyca chłopca, a mianowicie wszystkim, co ma związek ze strażakami. Zaczęło się od zbudowania bazy posiadanych wiadomości. Rysio poprowadził wstęp do zajęć, opowiadając o swoich doświadczeniach, ale i pozostałe Iskierki dopowiadały niezwykle interesujące elementy. Dzieci zajęły się też poszukiwaniem odpowiedzi na pytanie: "Co nas chroni w przypadku pożaru w budynku szkoły?" Fakt ferii pozwolił na spacer korytarzami szkoły. Iskierki odnalazły hydranty, gaśnice, specjalne oznaczenia drzwi oraz drogi ewakuacyjnej. Było wspólne konstruowanie elementów makiety z użyciem klocków, a dziewczynki także rysowały brakujące motywy. Ustalenia, rozmowy, współpraca i kształtowanie myślenia przestrzennego oraz kierunków. Tego dnia Iskierki poćwiczyły także rączki oraz pracę w parach, tworząc prace z plasteliny.
“Zdrowo i sportowo” – Iskierki budują formę na świeżym powietrzu
"Pająk na treningu", takim tytułem Iskierki opatrzyły działania finałowe w ramach swojego dwutygodniowych działań innowacyjno-projektowych. Była też matematyka i karmienie pająka z wykorzystaniem kostek oraz "muszek" - kasztanów. Głównie jednak trenowanie sprytu, czyli aktywność fizyczna na powietrzu i sali. Było bardzo radośnie. Tak niewiele potrzeba, by wszyscy włączyli się do zabawy. Trzy pająki wykonane z misek stały się fantastycznymi rekwizytami do zabawy . Pod koniec w ferworze gonitwy pogubiły się niektóre części, ale to w ogóle nie było ważne. Tego dnia miska to pająk i koniec! Śmiechy, piski i dużo ruchu.
“Pajączek Arturek i lekarstwo na strach” – kolejna strona do książki Iskierek
Pająk to zachwyt Iskierek królujący tygodnie podczas zajęć. Podczas wyprawy na wystawę towarzyszyły dzieciom guziki, które wspierały każdego w ewentualnym strachu. Każdy miał swój w kieszeni i nikt nie wycofał się z uczestnictwa w zwiedzaniu, a nawet braniu dużego pająka na rękę. Podążanie za dzieckiem, jak również niejednokrotnie potrzeby sytuacji nie tylko nie burzą planu pracy z grupy, wręcz przeciwnie - służą rozwojowi. Jest to tym bardziej priorytetowe, gdy dotyczy emocji, a życie przynosi takie sytuacje. Powrót ze szpitala jednego z dzieci był właśnie tym momentem i złapanym na gorąco powodem do przepracowania z Iskierkami strachu. Zaczęło się od oglądania przedszkolnej apteczki i jej zawartości. Było opowiadanie o wizytach u lekarza i przygodach z zastrzykami, opatrunkami itd. Szymon wspomniał też o swoim pobycie w szpitalu i miał tym samym okazję do pracy z tematem w przedszkolu. Była zabawa z przyniesionymi z wystawy pająkami w wizytę u lekarza rozwijająca komunikację i społeczne kompetencje. Nie zabrakło oczywiście rozwijania wyobraźni i wyrażanie swojego strachu w rysunku. Każdy miał okazję powiedzieć, czego najbardziej się bał podczas wizyty u doktora. Dzieci zrobiły z panią dużego pająka doktora z kuli mchu, a małego narysowała Nadia. Wszystkie te kroki prowadziły grupę do stworzenia kolejnego, wspólnego, opowiadania w ramach innowacji - "Przedszkolak w krainie emocji". Imiona postaciom nadały oczywiście Iskierki. To dzieci dopowiadały kolejne zdarzenia, a pani starała się na bieżąco je notować. Układając zdania tak, by zawrzeć sedno dziecięcego myślenia, interpretacji strachu i sposobów radzenia sobie z nim. Na holu przedszkola zawisł efekt pracy Iskierek, wzbudzający zachwyt innych przedszkolaków i niosący dużo mądrych rad.
Wirtualne pozdrowienia – Iskierki łączą tradycję z nowoczesną technologią
Oprócz spotkania w przedszkolu Iskierki przygotowały wirtualne pozdrowienia z okazji Dnia Babci i Dziadka, które jednocześnie mogły spełniać mogą funkcję karnetów. Rozmawiały o sposobach przesyłania zaproszeń i bardzo ciekawe były dziecięce odpowiedzi: pocztą, kurierem, żeby było szybko też samochodem, helikopterem oraz samolotem. Iskierki doszły także do tego, że za pomocą telefonu lub komputera. Połączyły więc tradycję z technologią, rozwijając kompetencje cyfrowe. Spróbowały także prostego "malowania" w programie. Dzieci samodzielnie pokolorowały przygotowane wzory i zrobiły indywidualne zdjęcia, by z rodzicami przesłać babciom i dziadkom kawałeczek swojego przedszkola. Szczególnie tym nie mogącym uczestniczyć w spotkaniu.
